Onherbergzaam Spitsbergen

9 juni 2022 Krossfjorden

Wauw, adembenemd, wat een wereld. Het is zo ontzettend bijzonder om hier te zijn, zo dicht bij de Noordpool. De wind maakt het nog spannend of we aan land kunnen, maar eind van de middag gebeurt het echt. Met de zodiac, een stevige rubberboot waar 10 man op kunnen, doen we vandaag onze eerste landing. We zitten in het noordwesten, in de Krossfjorden. De bewakers, herkenbaar aan de oranje muts en geweer, staan op de uitkijk voor ijsberen omwille van ieders veiligheid. Deze mooie dieren kunnen zich overal op Spitsbergen bevinden en die wil je niet tegenkomen. We varen langs een prachtige, metershoge gletsjer die ineens eindigt in zee.

10 juni 2022 Smeerenburg

Het is mistig, maar niet minder mooi. Het is net iets boven nul, de wind maakt dat de gevoelstemperatuur lager ligt, maar met de kleding die we hebben is het goed te doen. Deze ochtend komen we aan land op Smeerenburg, waar in de 17e eeuw het grootste walvisvaartstation en de traankokerijen van Spitsbergen was. Aan land zien we de overblijfselen van de ovens waar het vet in werd gekookt tot traan, een belangrijke grondstof dat werd gebruikt voor allerlei doeleinden in die tijd. Wat we deze ochtend ook zien zijn de walrussen. Bizar om ze op deze plek in de wereld in het wild te zien. Ze slapen bijna de hele dag en hebben laagwater nodig om krill (soort garnalen) te eten. We bekijken deze dieren van afstand, het is niet de bedoeling om hun leven te verstoren uiteraard.

10 juni 2022 Ytre Norskøy

De bedoeling van deze middag was een wandeling op noordelijke punt Ytre Norskøy. De heuvel op het eiland is 150 meter hoog en werd vroeger door de walvisvaarders gebruikt als uitkijkpunt om walvissen te spotten. Maar moeder natuur is hier de baas. De scouters (de begeleiders die voorafgaand aan een landing de omgeving controleren) hebben een ijsbeer gespot en daardoor kunnen we niet aan land. We gaan er met de zodiac naartoe en cruisen door de ijsschotsen, die vanuit de Noordpool komen, naar de ijsbeer. Vanaf het water proberen we er zo dicht mogelijk bij te komen. Hij ligt te slapen en veroert zich niet. Iets verder ligt een volledig aangevreten  beest en een skelet wat lijkt op een walvis volgens de kenners. Zelfs vanaf het water zijn begeleiders altijd alert en zijn geweren mee. IJsberen zijn uitermate snelle zwemmers.

11 juni 2022 Alkefjellet

We cruisen via ijsbergen langs de Alkefjellet. Een 100 meter hoge klif met 60.000 kortbek zeekoeten. In dit gebied komen ze broeden en zodra de kuikens groot genoeg zijn, worden ze door moeders de klif afgeduwd. Tot eind augustus, dan wordt het hier donker en ligt er uiteindelijk zoveel pakijs dat ze er geen eten vinden. Dat geldt voor vele vogels. Iets verder op een vlakker gedeelte van de klif loopt een poolvos, die leeft van de koeten.

12 juni 2022 Ice edge

We zijn bij de ijsrand van de Noordpool aangekomen, in de buurt van het eiland Phippsøya. Tot aan de horizon ligt het vol met ijs. Verder omhoog varen gaat niet. We bereiken de 80 graden noorderbreedte. De Noordpool is vanaf hier nog maar 1000 kilometer. Weinig mensen leven op deze aarde op deze hoogte. Met de zodiac varen we dwars door de ijsschotsen. 

13 juni 2022 Monacobreen

We cruisen in de zodiac langs de Monacabreen in het Liefdefjord. Twee gigantische gletsjers die, door het smelten van het ijs, nu gescheiden zijn door rots, maar tot 2015 één gletsjerfront vormde met een lengte van zo'n 5 kilometer. De afname van gletsjers, wat de afgelopen decennia hier gemeten is, is enorm. Niet alleen in oppervlak, maar ook in dikte neemt het snel af.
Een aantal baardzeehonden lijkt zich niet al te veel van ons aan te trekken, zolang we op afstand blijven. We gaan aan land in hetzelfde Liefdefjord, iets verderop en we verkennen de omgeving rondom Texas bar. Een hut die begin jaren 20 werd gebruikt als verblijfplaats tijdens de jacht. Naar boven lopend is een mooi uitzicht over Liefdefjord.

14 juni 2022 Ny Ålesund

Deze laatste dag brengen we door in het Kongsfjord. We kunnen aan wal in Ny Ålesund, een belangrijke nederzetting in de geschiedenis voor het Noordpool gebied door de steenkoolmijnbouw. Tot in de jaren 60. Daarna is Ny Ålesund ontwikkeld tot een internationaal onderzoeksdorp. Vele wetenschappers, wereldwijd doen hier met name in de zomer allerlei onderzoeken met betrekking tot het arctisch gebied. We kunnen hier rondlopen, uiteraard binnen de grenzen van de bewakers, want ook hier kunnen Ijsberen komen. Naast de diverse houten wetenschapstations, is er een klein museum, een voormalig postkantoortje en een souvenirwinkel. Er zijn nog veel overblijfselen van de mijnbouwperiode te zien. Ny Ålesund was ook de basis voor de Noorse ontdekkingsreiziger Amundsen. Hij vloog in 1926 samen met nog 2 anderen en bemanning als eerste de Noordpool over met een zeppelin. De mast waaraan de zeppelin vastzat vlakvoor het opstijgen is nog te bewonderen, nou ja, wel behoorlijk verroest inmiddels.
In de middag maken we nog één landing met de zodiac op Ny London, een kleine mijnbouwnederzetting aan de overkant van Ny Ålesund. Hier hebben ze marmer gevonden. Het is uitgelopen op een mislukking omdat het marmer broos gevroren was en uit elkaar viel. De hut staat er nog en zo ook een deel van de spoorrail en graafmachine.